Ayakkabılarını çıkarıp toprağa basamaktır.Vücudunda biriken her türlü olumsuzlukları ,parmak uçlarından toprağa bırakmaktır.Gözlerini kapatıp hiç birşey söylemeden kendini Dünya'nın dönüşüne bırakabilmektir.
Zordur akışına bırakmak,başkalarının ne der korkusunu yaşamamaktır mesela.Hayatını kendi istediğin gibi şekillendirebilmektir bazen.İçindeki tüm kötülüklerden arınıp Güneş'i selamlamaktır.Bedeninden çok, ruhunla hissetmeyi bilmektir.Maskeni çıkarıp kim olduğunla yüzleşebilmektir.
Hayatın renklerini saçmaktan ve birbirleriyle karıştırmaktan korkmamaktır.Sen ne yaparsan yap güzel olacağına inanmaktır.Dünyadaki bütün başarıların da büyük , yenilgilerin de geçici oldugunu bilmektir.İyi bir başlangıç için gereken anı kollamaktır.Ve o başlangıçtan sonra zaferi düşünmek yerine sadece o işe konsantre olabilmektir.
Zafer zaten o zaman kendiliğinden gelir.Bir yolda hareket ederken;bütünüyle enerjisini yolu bitirmeye harcamak yerine yolda karşısına çıkan güzel ayrıntıların farkına verebilmektir.
Kimi zaman Kontrolü bırakmak gibi görünse de ,aksine kendini o şeyden çekip,bir dış göz olarak bütünü görmesini ve öyle karar vermesini sağlayacaktır.
Ve en önemlisi;kendini bu Dünyaki herşeyden üstün görmek yerine,bu Dünya'nın sadece ufak bir parçası olduğunu bilmektir.!
Sevgiyle ...
